Schrif­te­lijke vervolg­vragen over verhuizing ganzen

Indiendatum: sep. 2020
Antwoorddatum: 7 okt. 2020

Beantwoording vragen:

1. We willen nogmaals vragen hoeveel klachten er zijn geweest, en van hoeveel verschillende personen deze klachten afkomstig waren? De klachten zijn geregistreerd dus deze vraag kan heel precies (geanonimiseerd) worden beantwoord.

Antwoord: 22 meldingen per mail, 36 telefonische meldingen, in totaal 15 individuele melders (waarvan 2 melders tegen het verhuizen waren, de overige melders ervoeren overlast). Daarnaast regelmatig terugkoppeling gekregen van de wijkraad, zeker tweemaandelijks, die bewoners hierover spraken.

2. Het infobord is door ons over het hoofd gezien. Niet zo gek, want het geplaatste bord valt nauwelijks op in de omgeving. Waarom is er voor deze plek gekozen, haaks op het fietspad? Waarom niet een (groter) bord op het grasveld? Hoeveel borden zijn er opgehangen?

Antwoord: in overleg met het Waterschap is één bord geplaats, in lijn met de manier waarop in het gehele werkgebied wordt gecommuniceerd. Het bord is middenin het leefgebied geplaatst, op de kruising van twee paden waar veel fietsers en wandelaars langs komen. De ganzen zaten veelal op het bewuste grasveld, maar bewogen zich ook over de lengte van de vijver. Vandaar een centraal geplaatst bord, omdat het niet-voeren voor het hele gebied geldt. Naast het plaatsen van het bord, hebben we actief in het veld campagne gevoerd en mensen aangesproken op het niet-voeren van de dieren en het belang daarvan.

3. Uit de beantwoording van de vragen blijkt hoe belangrijk het niet voeren van de vogels was. Is er ook gehandhaafd op het niet voeren van de ganzen? Was dit mogelijk geweest?

Antwoord: het niet-voeren was één van de maatregelen waarop we in eerste instantie hebben ingestoken. Onze fauna- en wijkbeheerders hebben zoals gezegd mensen actief aangesproken op het (niet-) voeren van de dieren en waarom dat belangrijk is om twee redenen: het tegengaan van verrijking en daarmee vervuiling van het leefmilieu en het binden van de ganzen aan deze plek. Helaas heeft dat niet afdoende mogen blijken. Structureel handhaven op niet-voeren zou hier om dagelijkse inzet gevraagd hebben, wat buitenproportioneel is, zeker met het oog op de toegenomen druk op toezicht en handhaving in de natuurgebieden.

4. Er zijn een aantal maatregelen genomen en er waren een aantal scenario’s. Waarom behoorde een deel van de ganzen verwijderen niet tot één van de scenario’s?

Antwoord: Ganzen zijn groepsdieren en leven in hechte familieverbanden. Ze hebben net als mensen sterke hechtingsgevoelens. Het scheiden van de groep zou langdurige stress en lijden veroorzaken. Bij het besluit tot het wegvangen van de gehele groep hebben we ons laten adviseren door Hofganzen, experts op het gebied van ganzen en hun natuurlijke gedrag. Om hun website te citeren: “Zo zijn er veel verhalen te vertellen over dieren die geluk en lijden ervaren, maar ook stoornissen kunnen hebben, zoals bijvoorbeeld posttraumatische stressstoornis. Het rouwen van dieren komt niet zelden voor en vele malen heb ik rouwende ganzen gezien die hun partners en kinderen door een vangactie waren kwijtgeraakt en maanden lang rond bleven hangen op de plek waar hun partners en kinderen werden gevangen en dan na maanden stierven van liefdesverdriet.” Onze faunabeheerders en ecoloog bevestigen dat het vangen van de familiegroep in één keer en het bijeenhouden daarvan, de meest diervriendelijke werkwijze was.

5. Wat heeft nu uiteindelijk de doorslag gegeven om de ganzen te verwijderen?

Antwoord: we hebben alle alternatieven onderzocht en hiervoor bewust uitgebreid de tijd genomen. Tevens hebben we veel contact gehad met bewoners, wijkraad en faunaexperts. Om tot een evaluatie en besluit te komen, zijn we niet alleen op de klachten afgegaan. We hebben vanaf april 2019 zelf de schouw ingezet om objectief te kunnen beoordelen hoe ernstig de overlast was (vervuiling, geluid en confrontaties). Dit hebben we jaarrond gedaan door iedere twee à drie weken, op verschillende tijdstippen te schouwen. Deze gegevens hebben we geëvalueerd en met de faunaexperts besproken, alvorens het besluit tot verhuizen te nemen.

We hebben na de vangactie van zeker 10 individuele bewoners en van de wijkraad lovende reacties gehad over het proces, de wijze van vangen en het diervriendelijk handelen. Ook een bewoner die tegen de verhuizing was, was zeer te spreken over de wijze waarop we hierover op communiceerden en over de bestemming van de ganzen.

6. Wij vinden deze gedwongen verhuizing een slecht voorbeeld voor iedereen, met name voor jongeren. Als je alle vermeende overlast gevende dieren gaat verwijderen uit onze gemeente houd je alleen nog maar dieren op de kinderboerderij over. Zijn er andere locaties in de gemeente Apeldoorn waar ganzen of andere dieren moeten vrezen voor hun toekomst?

Antwoord: we werken altijd binnen de kaders van vastgesteld beleid. Deze casus staat op zichzelf en heeft geen doorwerking naar de toekomst. Mocht zich in de toekomst weer overlast voordoen, dan starten we wederom een zorgvuldig proces waarbij dierenwelzijn voorop staat. Zoals uit deze casus lijkt, leiden klachten over dieren niet direct tot verhuizingen. Daar gaan we heel zorgvuldig mee om want dieren horen immers thuis in onze samenleving.